Beşiktaş yine özlediğimiz Beşiktaş gibi oynadı.. Beşiktaş, 'yine' Beşiktaş gibi bitirdi.. Sonunu bildiğimiz bir dramayı izledik, uzun zamandır üzülmemiştik böyle. Sahada çırpınan çocuklara, Takoz Recep'e, Samet Hoca'ya üzülüyoruz çünkü, milyon euro'ları alan ruhsuzlara değil.. Sana feda olsun bu üzüntüler, göz yaşları...
Tanju Babadan gelsin;
Toprak değil mi erkeni, geçi,
Aldırma doldur sen be Meyhaneci..
Koy koy koy koy koy,
Koy koy koy koy koy,
Doldur bak efkarlandım yine bu gece..
Yazının devamı 'Devamı' butonuna basınca...
Yazının devamı 'Devamı' butonuna basınca...
Yine maçla alakasız, duygulara kapıldığımız bir yazı oluyor. Detaylarda kaybolmak istemiyorum çünkü, dakika 82'de rakip sahada topa sahipken 2-0'lık maçı nasıl 2-2ye getirdiğimizin teknik analizini yapmak istemiyorum. Yapan arkadaşlar var, Samet Hoca'da suç bulanlar da.. Tek söyleyebileceğim; biz bu stadda çok 3-0'lar gördük maçı kazanamadığımız, çok senaryolarda figüran olduk öndeyken karşı karşıya kaçırıp dönen golle maçı/şampiyonluğu verdiğimiz.. O zaman hoca farklıydı, oyuncular farklıydı. Bir tek biz aynıydık be dostlar..
Beşiktaş'lılar, üzülmeyin demiyorum, üzülün. Üzülün çünkü ''Ne mutlu ki biz Beşiktaş'lıyız''..
''7 Aralık 2012, Beşiktaş kendi evinde Eskişehirspor ile oynadığı maçı 82. dakikada 2-0 öndeyken 2-2 berabere bitirdi..'' Yıllar sonra bir paragrafta bu maç en fazla bu kadar yer alacak. Ama bize yaşattığın sevinçler, üzüntüler bu kalplerde hep baki kalacak. ÇOK SEVDİK BE ABİ....
Varsın olsun üstemizden gitmesin keder,
Siyah Beyaz forman bize bir ömür yeter....
Koy koy koy koy koy...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder